Dag 100 the end

Heerlijk wakker worden in je eigen bedje. Wat een fijn gevoel is dat toch. Heerlijk geslapen en klaar gemaakt voor de kerk. Fijn om weer in je eigen kerk te zijn. Het voelt alsof ik nooit weg ben geweest. Wat heerlijk toch om thuis te zijn. Vandaag het laatste verslag op mijn Malta blog. Ik kijk terug op een super mooie en leerzame tijd. Ben ontzettend blij de dankbaar dat ik dit mee heb mogen maken. Voor mijn studie heb ik niet heel veel geleerd, maar ik ben er wel helemaal uit wat ik wil met mijn studie en wat bij mij past. Eerst dit jaar mijn diploma halen en dan door naar de PABO om echt juf te worden. Het lijkt me heerlijk om kinderen iets te kunnen leren en te helpen met de dingen die ze moeilijk vinden. Dat je ziet dat kinderen vooruit gaan in wat ze leren. Daar doe je het voor en dat is wat ik wil.

Op Malta heb ik veel dingen voor mezelf op een rijtje gezet. Wat wil ik en wat moet ik eigenlijk aan mezelf veranderen om mijn doelen te behalen? Met die vragen ben ik bezig geweest. Een aantal dingen zijn heel duidelijk voor mij geworden. Volgend jaar wil ik graag belijdenis doen, want ik wil JA zeggen tegen God. Hij is altijd bij me geweest in mooie en leuke periodes, maar ook in de periodes dat ik het toch wel moeilijk heb gehad. Dan denk ik aan oma Pap en opa Schurink. Dat je zo graag naar huis verlangd om bij je familie te zijn en dat het dan gewoon niet kan op dat moment. Dat je eigenlijk alleen maar kan huilen. Op die momenten was God heel dicht bij en voelde ik me toch heel erg veilig en gaf het een stukje rust die ik nodig had. God is er altijd en ik wil bij Hem horen en dat ook laten zien. Daarom wil ik graag belijdenis gaan doen. Wat ik ook heb geleerd is dat ik toch iets vaker nee moet zeggen. Af en toe aan jezelf denken kan ook geen kwaad. Mijn mening telt ook en ik moet niet iets doen omdat anderen dat willen. Die neiging had ik nog wel eens, maar voor mij is het duidelijk geworden dat ik moet doen wat ik wil en dat nee zeggen af en toe ook wel goed is. Niet alleen voor mij, maar ook voor de mensen om mij heen. Soms iets meer aan mijzelf denken. Daar ga ik aan werken.

Ik heb echt genoten van mijn tijd op Malta. Heel veel gezien en geleerd. Ik ben dankbaar dat ik dit heb mee mogen maken en wil jullie ook bedanken voor de reacties die jullie op mijn blog achterlieten. Het voelde fijn om ze te lezen. Zo voel je, je toch nog verbonden ook al zit je verder weg. Ook wil ik mijn familie bedanken die er altijd voor mij waren en volledig achter mij stonden. Jullie zijn ontzettend belangrijk voor mij en dat is nog duidelijker geworden als je zo ver weg zit. Ik hou van jullie!

Het was erg leuk om mijn blog elke keer te schrijven en jullie ook een beetje op de hoogte te houden, maar dit was toch echt de laatste keer. Hierbij sluit ik mijn blog van Malta af. 100 dagen volgemaakt. Het is goed en mooi geweest!

Liefss Susan